Παρέμβαση καταγγελίας της δολοφονίας του Ρομά Νίκου Σαμπάνη (Σάββατο 30/10)

Παρέμβαση καταγγελίας της δολοφονίας του Ρομά Νίκου Σαμπάνη

Σάββατο 30/10, 12:30, κεντρική πλατεία

Γύρω στα μεσάνυχτα της Παρασκευής 22/10, μετά από πολύωρη καταδίωξη, άνδρες της ομάδας ΔΙΑΣ γάζωσαν αυτοκίνητο στην περιοχή του Περάματος, με αποτέλεσμα ένας από τους τρεις επιβαίνοντες, ο 18χρονος Ρομά Νίκος Σαμπάνης να πέσει νεκρός, ενώ άλλος ένας τραυματίστηκε. Όλοι οι αστυνομικοί της ομάδας προσήλθαν στο 401 στρατιωτικό νοσοκομείο, ισχυριζόμενοι τραυματισμό, ενώ στη συνέχεια αποδείχτηκε ότι δεν είχαν τραυματιστεί.

Στον τόπο του εγκλήματος βρέθηκαν κοντά στους 40 κάλυκες, πράγμα που σημαίνει ότι το συγκεκριμένο αυτοκίνητο, όπως και άλλα παρακείμενα, “γαζώθηκαν” κυριολεκτικά. Στο βίντεο που κυκλοφορεί ακούγονται δεκάδες πυροβολισμοί. Το γεγονός ίσως και να μην είχε πάρει τέτοια έκταση, αν δεν είχε προκύψει η δολοφονία του 18χρονου. Με τέτοιο καταιγισμό πυρών απέναντι σε επιβαίνοντες, που όμως ήταν άοπλοι, ήταν δεδομένο ότι μια δολοφονία μπορούσε κάλλιστα να συμβεί. Πράγμα που δυστυχώς συνέβη. Η εντολή μάλιστα από το κέντρο επιχειρήσεων της Άμεσης Δράσης ήταν για «απεμπλοκή» από την καταδίωξη. Το γεγονός αυτό μόνο ως άλλοθι της πολιτικής και φυσικής ηγεσίας της αστυνομίας μπορεί να εκληφθεί.

Η έξαρση της αστυνομικής βίας που παρατηρείται καιρό τώρα, είναι αποτέλεσμα της κλιμάκωσης της πολιτικής της φασιστικοποίησης σ’ όλο το φάσμα της πολιτικής και κοινωνικής ζωής. Δεν πρόκειται για υπερβάλλοντα ζήλο των μηχανισμών καταστολής που εκθειάζεται από φασιστοειδή τύπου Βελόπουλου, αλλά για μια «κανονικότητα» που απορρέει από την ιδεολογική καθοδήγηση, την πολιτική «εκμάθηση» και την επιχειρησιακή εκπαίδευση όλων αυτών των σωμάτων που συναπαρτίζουν ένα βαθιά αντιλαϊκό, αντεργατικό και αντινεολαιίστικο μηχανισμό.

Η εν ψυχρώ και εν χορώ από τους αστυνομικούς δολοφονία του 18χρονου, αντικατοπτρίζει τη λογική και πρακτική μιας αμείλικτης εξουσίας που θεωρεί ότι απέναντι σε κάθε εκλαμβανόμενη από τους ίδιους ως παραβατική συμπεριφορά, ακόμη και σε αντιδράσεις που εμπίπτουν στα δημοκρατικά δικαιώματα και τις λαϊκές ελευθερίες, έχει το «δικαίωμα» να λειτουργεί χωρίς κανένα όριο και καμιά αναστολή. Μια ήσσονος ποινικής αξίας ενέργεια να αντιμετωπίζεται με φόνο, η φραστική αντίδραση κόσμου με ξύλο, η διαδήλωση με χημικά, η απεργία με ποινικοποίηση. Τα διάφορα αστυνομικά σώματα, που ο λαός μας έχει πλέον χάσει το λογαριασμό ως προς τον αριθμό τους, έχουν ακριβώς αυτό το «καθήκον»: να καταπιέζουν, να καταστέλλουν και ενίοτε να δολοφονούν!

Είναι βέβαιο ότι μόλις φύγουν από το γεγονός της άγριας δολοφονίας τα φώτα της δημοσιότητας, οι φυσικοί αυτουργοί θα πέσουν στα μαλακά. Ήδη την Τετάρτη οι εφτά αστυνομικοί αφέθηκαν ελεύθεροι χωρίς περιοριστικά μέτρα, με σύμφωνη γνώμη του ανακριτή και του εισαγγελέα, αρνούμενοι μάλιστα το κατηγορητήριο! Είναι σίγουρο επίσης ότι η κυβέρνηση μαζί με το καπιταλιστικό σύστημα που υπηρετεί και τους μηχανισμούς του θα επιχειρήσουν να βγουν γι’ ακόμη μια φορά αλώβητοι από την κοινωνική κατακραυγή. Μέχρι την επόμενη δολοφονία. Άλλωστε, στο σάπιο κόσμο του συστήματος και των «ανθρώπων» του, πόση αξία έχει η ζωή ενός ακόμη νέου Ρομά;