Σχετικά με την κατάσταση στην περιοχή μετά τα έντονα καιρικά φαινόμενα

Κάθε φορά που ξεσπά ένα έντονο καιρικό φαινόμενο, έρχονται στην επιφάνεια βασικά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο λαός της περιοχής μας. Από τη μία έχουμε τις εικόνες με τους πλημμυρισμένους δρόμους, τις λακκούβες σχεδόν σε όλο το αστικό οδικό δίκτυο, τους κινδύνους για τους πεζούς και τις καταστροφές που έχουν υποστεί αυτοκίνητα και μηχανές από την κατάσταση αυτή. Από την άλλη έχουμε την έως και ολοκληρωτική καταστροφή που έχουν υποστεί οι αγρότες στο Δήμο Τοπείρου, που βλέπουν τους κόπους όλης της χρονιάς να χάνονται μέσα σε λίγες ώρες. Και στις δύο περιπτώσεις αυτό το οποίο αντιμετωπίζουμε δεν είναι μια ακόμη φυσική θεομηνία, αλλά μια συνεχής «πολιτική θεομηνία». Είναι η πολιτική ενός συστήματος, της κεντρικής εξουσίας και των τοπικών «αρχόντων» που δε νοιάζονται για τη ζωή του λαού, για τη σοδειά και το μεροκάματο των φτωχομεσαίων αγροτών, που μας έχουν εγκαταλείψει στο έλεος των καιρικών φαινομένων.

Μέσα στην πόλη της Ξάνθης, μετά και τα έργα για τις συνδέσεις φυσικού αερίου, όλη η πόλη είναι σκαμμένη, χαραγμένη σχεδόν σε όλους τους δρόμους της με χαντάκια, ανοιχτά ή πρόχειρα μπαλωμένα. Τα φρεάτια είναι συνήθως κλειστά από τα μπάζα, με αποτέλεσμα μια απλή νεροποντή να μετατρέπει τους δρόμους σε ποτάμια, με τη διάσχιση τους να είναι αδύνατη, ενώ η οδήγηση καθίσταται επικίνδυνη και κοστοβόρα. Το μπαλάκι ευθυνών μεταξύ Δήμου και εταιρίας για το φυσικό αέριο, έχει ως αποτέλεσμα η κατάσταση αυτή να διαιωνίζεται, ενώ τα έντονα καιρικά φαινόμενα απλά μεγεθύνουν το πρόβλημα. Είναι πολιτική επιλογή όμως και καθόλα σκόπιμη η εγκατάλειψη, η προκλητική αδιαφορία για τους πολίτες, η απουσία στοιχειωδών έργων υποδομής που θα βελτιώνουν έστω και λίγο την καθημερινότητα του λαού.

Στο Δήμο Τοπείρου, σε απόγνωση βρίσκονται οι αγρότες μετά και τις πρόσφατες χαλαζοπτώσεις και τους ανεμοστρόβιλους. Για τη μεγάλη πλειοψηφία τους η καταστροφή ανέρχεται στο 100%, οδηγώντας τους έτσι σε απώλεια εισοδήματος, βυθίζοντας τους στη φτώχεια και την ανέχεια. Σε μια ούτως ή άλλως δύσκολη συγκυρία, με τις τιμές των καυσίμων να έχουν εκτοξευτεί, με τις τιμές σε λιπάσματα και φάρμακα να έχουν διπλασιαστεί, το αγροτικό εισόδημα εξανεμίζεται. Από την άλλη, καταστροφές υπάρχουν και σε κτηνοτροφικές μονάδες, αλλά και γενικότερα στην περιοχή, με πτώσεις δεκάδων δέντρων και κολώνων της ΔΕΗ να προκαλούν ζημιές και σε σπίτια.

Η παραπάνω κατάσταση δεν αφορά απλά τις συνέπειες κάποιων έντονων καιρικών φαινομένων. Αφορά κυρίως την χρόνια πολιτική εγκατάλειψης της υπαίθρου, την αδιαφορία για τη ζωή και το βιός των φτωχομεσαίων αγροτών, τις ανύπαρκτες υποδομές, την «απόσυρση» του κράτους από δημόσια έργα, τη δήθεν «έλλειψη» κονδυλίων μπροστά στα δισεκατομμύρια που ξοδεύονται για την πλουτοκρατία και το κεφάλαιο. Ακόμα και οι καταγραφές του ΕΛΓΑ που γίνονται, ποτέ δεν αποζημιώνουν στο 100% κι αυτό με μεγάλη καθυστέρηση, ενώ τα ασφάλιστρα που καλούνται να πληρώσουν οι αγροτοκτηνοτρόφοι είναι δυσβάστακτα. Και ιδιαίτερα φέτος που το κόστος παραγωγής ήταν πολύ υψηλό, οι αποζημιώσεις πρέπει να αυξηθούν.

Είτε στην πόλη, είτε στα χωριά, ο μόνος δρόμος για να μπορέσουμε να ζήσουμε είναι να αγωνιστούμε. Να οργανωθούμε και να διεκδικήσουμε:

• Αυξημένες αποζημιώσεις σε αγροτοκτηνοτρόφους που να καλύπτουν το κόστος παραγωγής. Αποζημίωση στο 100%.
• Έργα αντιπλημμυρικά, εγγειοβελτιωτικά, που να προστατεύουν το βιος των αγροτοκτηνοτρόφων.
• Έργα αποκατάστασης του οδικού δικτύου.