ΑπόφασηΣυλλόγου Φοιτητών Ξάνθης για 8ηΜάρτη
Στην πανδημία της φτώχιας, βίας, σεξισμού σπάμε τις σιωπές, στον δρόμο του αγώνα ενώνουμε φωνές!
Το 1910 κατά τη Β’
Συνδιάσκεψη Σοσιαλιστριών Γυναικών στην Κοπεγχάγη, η επαναστάτρια Κλάρα Τσέτκιν
προτείνει την καθιέρωση της 8ης Μάρτη ως ημέρα εορτασμού της Διεθνούς Ημέρας
των Γυναικών τιμώντας την ηρωική θυσία των εργατριών στα κλωστοϋφαντουργία και
στα ραφτάδικα της Νέας Υόρκης, η οποίες έπεσαν μαχόμενες από τα πυρά της
αστυνομίας κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων διεκδικώντας ‘’ δεκάωρη δουλειά,
φωτεινές και υγιεινές αίθουσες εργασίας, μεροκάματα ίσα με των
κλωστοϋφαντουργών και των ραφτών ’’.
Η
φετινή 8ηΜάρτη, μας βρίσκει εν μέσω μιας παγκόσμιας κρίσης που ήδη
διαρκεί ένα χρόνο. Η πανδημία απειλεί τη ζωή μας αλλά για την κυβέρνηση και το
σύστημα είναι χρυσή ευκαιρία να επιτεθεί
με πρωτοφανή αγριότητα και με κάθε μέσο
στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις μας.
Μέσα σε αυτή την σφοδρή επίθεση
αναδείχθηκε κάθε σάπια πλευρά αυτού του συστήματος, με τις γυναίκες να το έχουν
πληρώσει ακριβά. Είτε μιλάμε για εργαζόμενες εκτός σπιτιού, είτε για
εργαζόμενες στο σπίτι ασχολούμενες με την φροντίδα, ο εγκλεισμός του τελευταίου
χρόνου τις έφερε ακόμα πιο έντονα αντιμέτωπες με την έμφυλη βία φανερώνοντας
ότι το σπίτι για πάρα πολλές γυναίκες δεν αποτελεί ασφαλής χώρος.
Οι γυναίκες του
λαού, οι εργαζόμενες και οι άνεργες, είναι τα πρώτα θύματα της επίθεσης.
Νιώθουν την εκμετάλλευση, την εργοδοτική ασυδοσία και την κοινωνική απομόνωση
στο πετσί τους. Η μείωση μισθού, η ημιαπασχόληση, η αναστολή, η αδήλωτη
εργασία, η ανεργία, η απόλυση κλπ. είναι τα μόνα ‘’μέτρα προστασίας” που
παίρνει η κυβέρνηση. Ενώ στις συνθήκες αυτές του εγκλεισμού, της κρατικής
τρομοκρατίας εντός της δημόσιας και πολιτικής ζωής, της ανεργίας και της
εξαθλίωσης ερχόμαστε αντιμέτωπες και με την κοινωνική αποκτήνωση και τη
δραματική αύξηση της ενδοοικογενειακής/έμφυλης βίας, της κακοποίησης, των
βιασμών και των γυναικοκτονιών.
Για το σύστημα που
επιτίθεται συνολικά στην εργατική τάξη και τον λαό, αποτελεί επιπλέον εργαλείο
αποδυνάμωσης του ταξικού του αντιπάλου, οι γυναίκες να υφίστανται διπλά την
καταπίεση και την εκμετάλλευση (στο σπίτι και στην εργασία). Γι’ αυτό και η
επίθεση του συστήματος στοχεύει στα κερδισμένα με αγώνες δικαιώματά για την
προστασία της μητρότητας (επιδόματα, άδειες, μειωμένο ωράριο), για το δικαίωμά
στη δουλειά που καταλήγει να εξαρτάται από την πρόθεση ή όχι να κάνουν
οικογένεια, ενώ σε πολλές χώρες τίθεται στην παρανομία το δικαίωμα στην ασφαλή,
δωρεάν και προσβάσιμη άμβλωση. Την ίδια στιγμή, βέβαια, τα νομοθετικά τερτίπια
και οι ποσοστώσεις (σε χώρους δουλειάς και στην πολιτική ζωή) παρουσιάζονται ως
‘’ισότητα’’ στο πλαίσιο του συστήματος, που εντέλει μας εγκλωβίζει στα αδιέξοδα
που το ίδιο δημιουργεί.
Στην Ελλάδα η 8η Μάρτη μας βρίσκει εν μέσω ενός συγκλονιστικού
κινήματος, του #metoo, με εκατοντάδες γυναίκες να βγαίνουν μπροστά και να
καταγγέλλουν περιστατικά κακοποίησης(σεξουαλική παρενόχληση, λεκτική ή σωματική
βία κ.λπ.).
Τον δρόμο άνοιξε η Σοφία Μπεκατώρου αναδεικνύοντας την έκταση του
προβλήματος στον αθλητικό χώρο, δίνοντας την σκυτάλη σε γυναίκες και του
καλλιτεχνικού χώρου. Όπως σε όλους τους χώρους εργασίας έτσι και στον θέατρο τα
περιστατικά έμφυλης βίας και καταπίεσης δεν είναι πρωτοφανή καθώς εκτός των
άλλων αναπαράγονται και από τις ίδιες τις σχέσεις εξουσίας.
Στη σωρεία
καταγγελιών του τελευταίου διαστήματος για σεξουαλική και εργασιακή βία και
κακοποίηση (κυρίως στον καλλιτεχνικό χώρο) ο κοινός παρονομαστής είναι η θέση
εξουσίας του θύτη απέναντι στο θύμα. Η λέξη ‘’εργοδότης’’ που αποφεύγεται
μανιωδώς από τα κανάλια είναι που ορίζει τη δυνατότητά του να επιβάλλει τους
όρους της εκμετάλλευσης στις εργαζόμενες/ους του ενώ η ‘’συγκρότηση αγώνων’’
είναι η απάντηση που δεν πρέπει με τίποτα να δοθεί.
Ακολουθώντας το τεράστιο κύμα αλληλεγγύης που έχει ξεσπάσει αυτό το
διάστημα, είναι καθήκον μας να στηρίξουμε και φέτος την φεμινιστική απεργία της
8ης Μάρτη, δείχνοντας την αλληλεγγύη μας σε κάθε θηλυκότητα που έχει
υπάρξει θύμα σεξιστικών και κακοποιητικών συμπεριφορών.
Σε μία περίοδο που τα δικαιώματα και οι πολιτικές, δημοκρατικές μας
ελευθερίες περιορίζονται συνεχώς από την τωρινή κυβέρνηση της ΝΔκαι των
προηγούμενων κυβερνήσεων και με αφορμή την εγχώρια συγκυρία, εν όψει 8η
Μάρτη καλούμαστε να δώσουμε πνοή στον δίκαιο αγώνα των γυναικών για μια
κοινωνία ισότητας και ελευθερίας σε σπίτι και δουλειά χωρίς σεξισμό, καταπίεση
και εκμετάλλευση.
Καλούμε σε
κινητοποίηση στην κεντρική πλατεία Δευτέρα 8 Μάρτη, 13:00μμ
0 Σχόλια