Μιχάλης Γκανάς

                         

                          " Το  φίδι ξέρει τι θα πει

                           ν΄΄  αλλάζεις το πετσί σου,

                            γι  αυτό του περισσεύει το φαρμάκι"

Όταν πεθαίνουν οι ποιητές δε χάνονται, ταξιδεύουν μέσα στην ποίησή τους, στους στίχους τους στα γραπτά τους και μας δωρίζουν τις λέξεις τους και τα τραγούδια τους.

Ο Μιχάλης Γκανάς ήταν ποιητής από τους ωριμότερους της γενιάς του και σαν τον Γκάτσο και τον Μάνο Ελευθερίου οι στίχοι των τραγουδιών του ήταν ποίηση. Ποιητής μιας γενιάς που βγήκε από τος στάχτες του Εμφύλιου  Πολέμου, γεννημένος στον Τσαμαντά Θεσπρωτίας το 1944, έζησε τα πρώτα χρόνια της ζωής του σε χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Φοίτησε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και δούλεψε σαν βιβλιοπώλης, επιμελητής τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών εκπομπών όμως δεν έπαυε να είναι ο ποιητής της καθημερινότητας, της ανάσας της ζωής. Συνεργάστηκε με σημαντικούς συνθέτες όπως ο Νίκος Ξυδάκης, ο Μίκης θεοδωράκης, ο Ara Dinkjian. Από τα πιο γνωστά τραγούδια του είναι " Στο Σιμιτζού κάποια βραδιά ", " Τα κορμιά και τα μαχαίρια", " Χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια", " Καράβια στη στεριά ", έγραψε σύμφωνα με όσα αναφέρονται στην περιγραφή του βιβλίου αφιερωμένο στους στίχους του, 111 τραγούδια. Εξέδωσε ποιητικές συλλογές όπως " Ακάθιστος Δείπνος", " Μαύρα Λιθάρια", Γυάλινα Γιάννενα", και ασχολήθηκε και με την πεζογραφία.

   https://www.youtube.com/watch?v=niZwStdPPos